Recent was in het nieuws dat we minder eten weggooien. Het is nog steeds gemiddeld 34,3 kilo per jaar per persoon. Maar dat is toch al 29% minder dan bij de eerste meting in 2010. Mooi staaltje statistiek, meten is weten. Je schamen in dit geval, over zo bizar veel ongenuttigd voedsel. Dit resultaat is wel wat vertekent, want het is op basis van vragenlijsten aan huishoudens en steekproeven bij afvalverwerkingsbedrijven. Eigenlijk moeten we alles wat weggegooid wordt in supermarkten en restaurants er nog bij optellen om tot echt realistische cijfers te komen. Wanneer je je dat beseft durf je als consument zeker niet meer tegen een boer over stikstof te beginnen. Omdat zoveel van hun werk regelrecht op de afvalverwerking terecht komt.
Zonder tuin geen GFT?
Als je er zo over nadenkt is het bijzonder dat men pas in 2010 is gaan onderzoeken hoeveel we eigenlijk weggooien. Terwijl we toch al geruime tijd de rust en rijkdom hebben in ons land, en iedere generatie sindsdien meer verkwistend wordt. Vervolgens is de vraag wat we met al dat weggegooide voedsel doen. Een aanzienlijk deel daarvan bestaat uit groenten en fruit. Zelfs wanneer je alleen dingen als aardappelschillen en zaadlijsten van paprika’s weggooit, spaar je nog heel wat GF-afval op. Dan is een individueel wormenhotel heel aardig, maar als het wat kouder wordt en de wormen minder actief worden, blijf je ermee zitten. Het is zonde dat de gemeente er van uitgaat dat mensen in hoogbouw en het centrum van de stad te weinig GFT-afval produceren om gescheiden op te halen, alleen omdat ze geen tuin hebben. Daar hebben ze blijkbaar nog niet van het onderzoek naar voedselverspilling gehoord.
Collectief initiatief
Er is dus nog heel wat werk aan de winkel. Mooi om te zien dat er steeds meer grote collectieve wormenhotels bij komen. Met name ook in de steden. Die hotels zijn het hele jaar door een stuk efficiënter dan een kleine particuliere hobbybak.
Dit artikel is geschreven door gast auteur Mi. Bekijk ook eens haar eigen blog.
